Pasen

 De afgelopen weken stonden in het teken van deadlines…iets met breien en een quilt die af moest (opgeven voor een tentoonstelling geeft een bepaalde druk). Nu heb ik net de laatste steken gezet aan de tunnel van de quilt (moet hem zaterdag inleveren) en zit ik tussen twee rondes van de sockmadness in. Ik ben maar eens door mijn foto’s gegaan en een selectie gemaakt om afgelopen maand vast te leggen.

Na de qualifier van de sockmadness volgde de indeling in de Teams. Ik ben beland in Team Kuchen (had ook Tiramisu of Oliebol kunnen zijn) en na een korte kennismaking konden we aan de slag met gestreepte sokken. Het venijn van deze sokken zat ‘m in de minderingen en meerderingen die je niet moest vergeten en vooral op de juiste manier moest doen…Ook mijn quilt met blokken van 12 x 12 inch verdiende nog de nodige aandacht. Ik heb hem aangemeld voor de tentoonstelling “Van tekst naar textiel” van het Quiltersgilde in Rijswijk.

Het zijn maar 18 blokken maar wel groot genoeg voor een flinke quilt. Alle onderdelen met de hand geappliqueerd, maar het quilten zal met de machine gebeuren. Als alle blokken klaar zijn, is het tijd om ze op tafel te leggen en de lay-out te bepalen. Dit kan mooi voor dat de volgende ronde van de sockmadness start. En zo ga ik van deadline naar deadline met mijn handwerkprojecten.

Ondertussen is het voorjaar (iets minder regen mag, het komt met bakken uit de hemel terwijl ik dit typ op deze eerste Paasdag), maar de narcissen hebben het naar hun zin in mijn voortuin. De diverse soorten doen we hun best om het voorjaar te begroeten. Nu ik vaker op de fiets zit, ervaar ik het voorjaar goed. De geur van bloesem, de veranderingen van het groen, de magnolia’s die bloeien en de vele bollen die in ook in openbare groen hun best doen. 

Tussen alle handwerkdeadlines door hadden we ook nog een weekend met concerten met mijn koor. Het wachten benutte ik met een simpele sok. Maakte het wachten tijdens de generale aan het einde van de werkweek iets makkelijker, hielp me focus te houden in plaats van heel erg te verlangen naar een plekje op de bank.

En er was ook alweer ronde 2 van de madness. Een ronde met slechts 1 garen, maar wel met gedraaide en gekruiste steken. Mooie meerderingen bij de wreef en mij ging dit zonder problemen af. Toen ik sok 2 bijna af had ontdekte ik een verschil met sok 1. O nee, waar heb ik iets fout gedaan? Niet te veel over nadenken: afmaken, foto’s maken en inleveren. Dan is er nog tijd voor herstel mocht dat nodig zijn. Later kijkend naar andere foto’s realiseerde ik met dat ik in sok 2 waarschijnlijk een paar toeren te veel gebreid had en niet in sok 1 te weinig. Ze werden in ieder geval goed gekeurd en kon ik mijn aandacht weer verplaatsen naar de quilt.

Als je sokken binnen de ronde duur af zijn en goedgekeurd krijg je een bonuspatroon (vooral om snelle mensen zoet te houden…) en ik heb besloten om ze te breien als ik er sneakersokken van kan maken. De bonussokken mag je wijzigen naar eigen inzicht. Naast wat zomerse sokken zijn deze dan ook eerder af! Wel dus de uitdaging maar vragen minder tijd. Onderstaand een wel heel speciale start van een sok: bij de zool.

Nu heb ik wel iets meer breitijd gekregen. Mr. X heeft zijn rijbewijs gehaald en kan mij dus overal naar toe rijden. Zo gaat hij dus mee om de quilt weg te brengen volgende week: goed om kilometers te maken over onbekende wegen. Aangezien hij nog geen 18 is, kan hij niet zonder een van ons op stap, dus nog geen discussies over het autogebruik.

Maandag haalde hij zijn rijbewijs en kon dat donderdag al ophalen bij het gemeentehuis, de begeleiderspas was al in huis, dus werd er donderdagavond alvast een stukje gereden en daar hoort dan tegenwoordig ook een bezoekje aan de McDrive bij.

Ik vind het heel raar om in mijn eigen auto er naast te zitten, dat gebeurt niet zo vaak. 

Ook maakte ik nog dit popje af. Het hoofdje lag er al jaren, maar de ledematen kwam ik niet aan toe. Ik heb nu een gebreid lijf en ledematen gemaakt. Mijn nieuwe mascotte en hulp bij handwerkzaken. Nog even nadenken over een geschikte naam voor deze jongedame. Haar eerste fotoshoot heeft ze al gehad, hieronder op de foto met alle sokken van de sockmadness: warming-up, qualifier, ronde 1 en ronde 2.

Bij de sockmadness zijn draken favoriet als mascotte, maar afgelopen week doken er ook gebreide kippen op en er werd een toepasselijke tekening gemaakt door Snorrepot.

Ik realiseer me dat ik nog geen foto hebben van de quilt. Eerst morgen maar eens de lat zagen, zodat de quilt fatsoenlijk kan hangen. Ook de hoes erbij zoeken, zodat hij fatsoenlijk vervoerd kan worden. Maar wat is het heerlijk om hem ruim voor het inleveren af te hebben.

Nu is het wachten op het volgende patroon van de sockmadness. De ronde was gisteren afgelopen toen de laatste plek voor de volgende ronde werd gevuld. Het is niet waarschijnlijk dat op Eerste Paasdag het nieuwe patroon uit komt, maar je weet het gewoon niet. Ik heb morgen veel breitijd, dus kom maar door.

Groet, Françoise

Zo veel te doen

 Nog heel even en dan barst de echte Sockmadness weer los. Mijn qualifiers waren snel klaar. Het patroon was er op vrijdagmiddag (twee weken geleden) en de eerste sok was op zondagochtend af. De tweede sok breide ik rustig in de week erna, geen stress, gewoon elke dag een stukje en die was op vrijdagavond af. Ik kon rustig het weekend en en andere dingen doen.

Het was geen moeilijke sok (vond ik), maar het patroon goed lezen was voor velen nog wel een dingetje. Een verstopte zin boven aan een bladzijde of niet goed lezen hoe de meerderingen bij de hiel moeten. En de jury is streng. Ze checken alle kruisingen en tellen het aantal naalden op de hiel (dat lukt met een streepjespatroon), en houden in de gaten of je wel goed spiegelt (als je dat hebt gedaan) etc. Een hele klus, zeker nu naar het einde toe, waar de mailtjes gestaag binnen komen. Morgenmiddag is de deadline.

Daarna begint het wachten op het patroon voor Ronde 1. Vorig jaar was de deadline op woensdag en kwam het patroon op zaterdagochtend. De grote vraag is hoeveel tijd ze deze keer nodig hebben om iedereen in te delen. Wat is de geheime planning? Ik houd overal rekening mee: van lekker breien in het weekend tot stress als we beginnen op maandag.

Nou ga ik natuurlijk niet stil zitten wachten...ik heb nog een quiltdeadline. Moet nog een heleboel doen, maar heb de quilt wel aangemeld voor de tentoonstelling half april in Rijswijk. Ik dacht: ach, doe gewoon mee. Deze quilt is in het kader van de opdracht "van tekst naar textiel", georganiseerd door het Quiltersgilde. Erg leuk en ik word helemaal blij van mijn ontwerp. Dus ik zit nu elke avond te appliqueren.

In de kast vond ik nog een popje in wording. Lekker gekke haren, maar de ledematen waren nog niet naar mijn zin. Ik besloot dat het gebreide benen moeten worden en ben met restjes aan de slag gegaan. Voor lijf en ledematen is het patroon van een beroemd aapje de basis. Het mag lekker gek worden. Bij de sockmadness houdt bij veel breisters een draakje de wacht, bij mij mag dit een popje worden. Iets voor tussen de sokkenrondes door.

Deze week zagen we gelukkig ook een paar keer de zon en was het heerlijk om naar werk te fietsen. Dat is echt heerlijk. Wat dat betreft is de nieuwe locatie een stuk beter. Verder raken we ingeburgerd en is het alweer 4 weken geleden dat we verhuisden. Mijn nieuwe rol krijgt langzaam vorm en geeft ook weer nieuwe kansen en uitdagingen. Nu nog wat wennen aan de soms drukke momenten, maar dat komt vast wel goed. Het is niet alle dagen druk op kantoor.

Zoals altijd gaat mijn bloggen met horten en stoten...maar natuurlijk ga ik jullie mijn sokken zeker showen. Maar als het patroon er zaterdagochtend nog niet is: goed voor het huishouden, dat ga ik dan uiteraard als een speer doen...want je weet het gewoon niet...Nu is het ondertussen een heerlijke chaos op mijn bureau. Mijn laptop staat tussen draadjes, klosjes, breinaalden en lapjes. Wat wil een mens nog meer?

Groet, Françoise

Als het regent

Op deze regenachtige zondag vermaak ik me met kleur. Ook moet er wel wat aan het huishouden gedaan worden, want gisteren heb ik de hele dag zitten handwerken. Het begon gisteren met de Algemene Ledenvergadering van de DutchMQG. Dat gebeurt tegenwoordig online en was in een uurtje gepiept. Nog een uurtje gezellig kletsen en ondertussen was ik druk met mijn bloemenquilt. Na de lunch ging ik verder met mijn kwalificatiesok voor de Sockmadness. Vrijdagmiddag net voor lunchtijd was het patroon er en kon ik dus tijdens de lunch al een eerste blik werpen. Eenmaal thuis maar eens garen bij elkaar gezocht en begonnen.

Zaterdagmiddag was dus breitijd en als vanzelf ging de middag in de avond over en breide ik maar door en door. We aten een broodje, en af en toe nam ik koffie of thee. Een niet al te moeilijk patroon en daardoor kon ik heerlijk Netflix ook aanzetten en bracht ik heel wat tijd door met de perikelen van New Amsterdam. Het ene na het andere ziekenhuisdrama kwam langs en ondertussen had ik bijna een sok af.

Vorige week hield ik me bezig met de kleine bloemetjes, deze maand is het thema roze. En zo krijgen de grijze bloemetjes wat roze toegevoegd en tijdens de bee knipte ik nieuwe bloemetjes. Ze fleuren je dag op, want de krokussen in de tijd vinden het maar ongezellig met al dat water op hun kop.

Ondertussen kwam vorige week Mr. X weer thuis uit Zuid-Afrika, de verhalen hebben we nog lang niet allemaal gehoord, want er moest natuurlijk direct Carnaval gevierd worden…Het weekend heb ik hem niet veel gezien.

Mijn bijdrage was het vastnaaien van nieuwe emblemen en dat moest ik op donderdagavond nog snel even doen voordat het vrijdag was. Je kent het wel: weken de tijd en dan toch nog op het laatste moment.

Natuurlijk reed ik naar Schiphol om hem op te halen, duurde lang voordat de bagage kwam en ik genoot dus van een kopje koffie met een simpel breiwerkje.

Om goed voorbereid te zijn op de sockmadness draaide ik van alle strengen mooie bollen. Kijk eens wat een feest aan kleur. Keuze genoeg. Beslissen welke kleur ik gebruik doe ik pas als ik het patroon heb gezien, want wat op de bol heel contrastrijk lijkt, kan in een patroon zomaar eens wegvallen.

Vanmorgen na het sporten had ik de eerste sok van de Qualifier al af…Mijn doel voor dit weekend gehaald. Ik weet nu hoe de sok verloopt en kan dus rustig aan de tweede breien. Nog tijd genoeg, maar ook de quilt met grote bloemen moet aandacht krijgen, hoop ik deze week iets vaker te sporten en is er natuurlijk ook gewoon mijn werk.

We zijn intussen een beetje geland. Het werken in de kantoortuin valt me erg mee. Je merkt wel (op drukke dagen) dat rond half vier de focus bij veel mensen weg is…er wordt meer gepraat met elkaar. Vaak  ontstaat er pas rond die tijd bij mij enige focus, dus gauw een muziekje aan op dit soort momenten. Wat verder lastig is dat er heel vaak wat lekkers bij het koffieapparaat staat…stroopwafels, een doosje met chocolade, valentijnschocolaatjes, een zakje fudge…In de kast liggen altijd chips en snoepjes. Heel verleidelijk en ik kan er dan ook niet altijd aan voorbij lopen.

Goede gesprekken thuis en op het werk, geven wat meer duidelijkheid over mijn eigen wensen voor de nieuwe invulling van mijn takenpakket. En wat is het heerlijk om te fietsen in de ochtend. Al een paar keer in de gelegenheid geweest om op de fiets te stappen en van al het vogelgefluit te genieten.

Nu weer terug naar mijn breiwerk en applicatiebloemen. Vanavond weer inspiratie opdoen bij Heel Holland Bakt.

Fijne week, Françoise

Een breimachine in Zuid-Afrika

Via Instagram kunnen we de avonturen van Mr. X in Zuid-Afrika volgen. Er worden filmpjes geplaatst, af en toe wat foto's en een van zijn klasgenoten schrijft elke dag wat op haar blog.

Vorige week hadden we even contact na een emotionele dag bij het boys home. De dagen zijn intens en iedereen is blij ze te ontmoeten. 

Op onderstaande foto wordt een van de breimachines gedoneerd bij de dagbesteding voor gehandicapten. De andere machine reist nog door naar een andere locatie.

De verhalen heb ik nog niet gehoord, maar eerder hebben ze hier een naaimachine gedoneerd en dit jaar hebben ze eerst geïnventariseerd wat voor wensen er waren en daarna zijn de studenten boodschappen gaan doen. Onder andere een laptop en stoffen.

In een van de filmpjes zag ik Mr. X druk in gesprek op de stoffenafdeling. Paar meter van dit, paar meter van dat. Voor hem natuurlijk geen onbekend terrein.

Ik zag wat leuke Afrikaanse prints op een rol...zou hij wat voor mij meenemen?

Einde van de week is hij weer thuis en zullen we meer horen. 

Het weer is daar in ieder geval een stuk beter dan hier. Al is een sportdag organiseren bij 35 graden nou ook niet echt aangenaam...

Hier is het alweer grijs en treurig, geen weer om in de tuin wat snoeiwerk te doen, dus binnen maar de boel eens goed gepoetst vandaag. Ook flink opgeruimd: bakken met Lego naar zolder en diverse laatjes en stapels kranten uitgezocht. Meteen de krant maar opgezegd: ik kom er niet aan toe om hem te lezen en dan is het wel een dure grap. En met de Sockmadness 18 voor de boeg zijn mijn dagen met pieken helemaal goed gevuld.

Gisteren maakte ik de finalesokken van vorig jaar af en daarmee zijn alle sokken van die editie klaar.

Ik kon meteen door naar de volgende: het patroon van de warming-up sok is beschikbaar.

Daar waar de finalesok een enorme tijdvreter was (dubbele sok, intarsia en ook nog een telpatroon lezen) , schiet deze sok beter op. Kabeltje en maar 1 draadje, ik ben zaterdag lekker op geschoten.

De zaterdag was een dag voor hangen op de bank met breiwerk, boek en bitterkoekjes. Ik moest even bijkomen van de kantoorverhuizing en vooral de daar bijhorende veranderingen. Vrijdag was onze eerste dag op de nieuwe werkplek en heb ik zo'n 20 nieuwe collega's ontmoet. Ik was gesloopt aan het einde van de dag, door al het geroezemoes (40 mensen in een grote ruimte aan het werk), het vinden van je weg op een nieuwe locatie (waar is de wc, hoe werkt het koffieapparaat, andere thee).

Wat wel lekker was, was mijn fietstocht naar het werk. Binnen een half uur te fietsen, langs de Vughtse hei, door de polder en alleen het laatste stukje veel verkeer. Ik hoorde de vogels zingen en zo hier en daar zie je de eerste voorjaarsbloesems.

Straks weer op de bank voor Heel Holland Bakt. Altijd inspirerend, maar ik zal even moeten wachten met zelf bakken. De oven doet het niet (en natuurlijk had ik net allerlei gerechten bedacht die in de oven bereid worden of nog even onder de grill moesten...)

Groet, Françoise

Een hoofd vol

De afgelopen anderhalve week was een week vol emoties. Van spanning voor de reis van Mr. X naar Zuid-Afrika, tot blijdschap bij het afhechten van een paar sokken tot onzekerheid, ongeloof en boosheid dat het bedrijf waar ik werk verkocht is en samen wordt gevoegd met een ander bedrijf op een andere locatie.

Afgelopen donderdag vertrok de groep van het ROC dan eindelijk naar Kaapstad. De dozen met breimachines zijn eindelijk uit de woonkamer verdwenen. Ik bracht Mr. X naar Schiphol, vol gezonde spanning en natuurlijk ruim op tijd! En we realiseerden ons dat Zuid-Afrika echt wel heel ver weg is (toch echt anders dan je kind op de bus zetten naar Oostenrijk). Alle paperassen waren thuis driedubbel gecheckt: toestemming, uittreksel bevolkingsregister, kopieën van onze paspoorten, inentingsbewijzen en zorgpas.

We hadden een auto vol geladen…alle dozen werden nog eens extra gewrapt, net zo als de koffers met donaties. Na het inchecken was er nog tijd voor een laatste knuffel en een groepsfoto en daar gingen ze dan. Ik reed door de file weer naar huis en volgde op flight radar de vluchten. Eerst een overstap in Istanboel en toen ik zag dat ze daar vandaan ook weer goed vertrokken waren, kon ik rustig gaan slapen. De volgende dag op het werk volgde ik de reis over het continent en met mijn collega zagen we ze dalen en ook hier weer veilig landen.

Ondertussen bereiken ons de eerste beelden via Instagram en lees ik de verhalen op een blog van een klasgenoot. De eerste dag was een voetbaltoernooi in een erg arme wijk gepland bij de voetbalclub aldaar. Werden er schoenen, shirts etcetera gedoneerd en verloren ze de wedstrijd. Daarna een lunch in Stellenbosch om het grote contrast tussen arm en rijk te tonen op korte afstand van elkaar.

Vandaag een bezoek aan Robbeneiland met een uitgebreide rondleiding.

Ondertussen ben ik druk met het afronden van SockMadness sokken. Ik verwacht dat de warming-up van de nieuwe ronde eind van de week begint. Eerst rolden deze van mijn naalden: Three times a cable. Niet heel moeilijk, vooral lastig door dat je verschillende telpatronen naast elkaar moet leggen en dus moet opletten. Ze gaan wat moeilijk aan, maar passen verder prima. Door de twee garens lekker dikke sokken.

Zaterdag ging ik naar Amsterdam en ik durfde het aan om een ingewikkelde sok in een volle trein te breien. Het is met intarsia in het rond, dubbelgebreid en ook nog eens een patroon volgens een teltekening. Inmiddels ken ik de trucjes uit het patroon uit mijn hoofd, dus durfde ik het aan om een paar naalden te breien, zodat ook deze sokken deze week af zijn. Nog 1 voet te gaan.

De zondagochtend begon ik in pyjama op de bank. Zonnetje, quilt, twee katten op schoot, kopje thee, breiwerk en luisterboek: perfect begin van de dag. Vooral dat zonnetje. Toen ik ‘s middags in de garage kwam, ontdekte ik een bloeiende geranium. Meestal kom ik daar in het donker, pak mijn fiets en ben weer weg. Ik werd dus aangenaam verrast door het voorjaar.

Ook deze Delfter socken maakte ik deze week af. Een bonuspatroon dat ik vorig jaar echt moest beginnen, omdat ik in Delft geboren ben. Ook extra dikke sokken, lekker voor in huis.

En in de tuin staan de eerste krokussen in bloei. Het wordt toch echt wel weer een keer voorjaar.

En tussen dit alles door zijn er ook nog de werkperikelen. Vorige week vrijdag werd ons verteld dat het bedrijf is verkocht en we een andere directeur hebben en ook gaan verhuizen (komende week). Mijn 5 collega’s en ik vol emoties: boos, verbaasd, onzeker, verward etc. Er was veel onduidelijk en er waren dan ook heel veel vragen, die niet direct beantwoord konden worden. Dat eerste weekend durfde ik mijn rolmes niet in een lap stof te zetten. Ik was te bang om de stof te versnijden, zo was ik er niet bij met mijn gedachten.

Nog steeds is het afwachten hoe het zal zijn om op een nieuwe locatie te gaan werken. Van een eigen kamer (of hooguit met nog een collega) naar een grote kantoortuin met veel mensen. Inmiddels ben ik er wel even geweest om de praktische verhuiszaken te regelen en vond ik de sfeer er prettig en energiek.

Voordeel is dat het voor mij dichterbij is. Met de auto zal het in reistijd niet uitmaken, maar met de fiets wordt het opeens heel haalbaar. We gaan het zien, maar het geeft behoorlijk wat onrust in het hoofd.

Een fijne week, Françoise